ΥΓΕΙΑ

Το κρέας δεν είναι «αντρικό»

Από  | 

Οι άντρες είναι ανταγωνιστικοί από την φύση τους και τους αρέσει να κοκορομαχούν, ειδικά όταν βρίσκονται κοντά σε κάποια γυναίκα σε ηλικία αναπαραγωγής.

Αν μάλιστα τύχει η γυναίκα να είναι και βίγκαν, ακόμη καλύτερα, γιατί θα δώσει και ωραιότατο θέμα για τον πόλεμο, ένα κίνητρο για την μάχη: Δεν είναι ο άντρας που τρώει κρέας εγγενώς ανώτερος και σαφώς πιο άντρακλας από τους ελάχιστους, γραφικούς, βίγκαν ανταγωνιστές του;

Η σύντομη απάντηση είναι: Ο κρεοφάγος άντρας χάνει πάντα.

Στον αρσενικό άνθρωπο, ένα ζεύγος σπερματοδόχων κύστεων βρίσκεται πάνω από τον προστάτη. Αυτές οι κύστεις κάνουν ακριβώς αυτό που υπονοεί το όνομά τους. Εκκρίνουν ένα σπερματικό υγρό το οποίο λιπαίνει την ουρήθρα και βοηθάει το σπέρμα να πάρει τον δρόμο για έξω.

Πολλοί άνθρωποι που τρώνε ζώα, ισχυρίζονται πως οι μικροί μας, ανθρώπινοι κυνόδοντες βρίσκονται στο στόμα μας για να ξεσκίζουν την σάρκα της αγελάδας και πως το στομάχι και η καρδιά μας είναι θεϊκά πλασμένα να απορροφούν ζωική πρωτεΐνη και λιπαρά χωρίς προβλήματα, παρότι τα υψηλά ποσοστά ασθενειών μεταξύ των κρεοφάγων δείχνουν το εντελώς αντίθετο.

Στα αμέτρητα στοιχεία που αποδεικνύουν πως ο Homo Sapiens είναι φυτοφάγο πλάσμα, υπάρχει επίσης και αυτό των σπερματοδόχων κύστεων. Οι άνθρωποι είναι το μοναδικό είδος που έχει σπερματοδόχες κύστεις και ταυτόχρονα τρώει κρέας.

Τα σαρκοφάγα και τα παμφάγα ζώα δεν έχουν σπερματοδόχες κύστεις. Μόνο τα φυτοφάγα τις έχουν.

Όπως αναφέρει και η ιστοσελίδα του Ινστιτούτου Ουρολογίας James Buchanan:

Στην φύση, τα ζώα που είναι σαρκοφάγα, όπως τα λιοντάρια, δεν έχουν σπερματοδόχες κύστες. Τα μόνα ζώα που έχουν και προστάτη και σπερματοδόχες κύστες είναι τα φυτοφάγα – όπως ο ταύρος, ο ελέφαντας ή ο πίθηκος. Εμείς [οι άνθρωποι] αποτελούμε μια τεράστια εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα: Οι άντρες έχουν επίσης σπερματοδόχες κύστες. Με άλλα λόγια, ο άντρας, ένα είδος που αγαπάει να τρώει κρέας, έχει την φυσιολογία ενός ζώου που θα έπρεπε να είναι φυτοφάγο.

Αυτό, φυσικά, θα μπορούσε να σημαίνει δύο πράγματα:

Είτε ότι η φύση έκανε κάποιο λάθος, δηλαδή μια εξελικτική «εξαίρεση»,

Είτε ότι ο άνθρωπος είναι εκ φύσεως φυτοφάγος.

O Don Coffey, Ph.D., που μελέτησε τον καρκίνο του προστάτη σε βάθος 4 εκατομμυρίων χρόνων, αφού κατέβηκε όλα τα σκαλοπάτια της εξέλιξης έφτασε στον πυγμαίο χιμπατζή Μπονόμπο. Όπως αναφέρει, «Ο μπονόμπο είναι ο πιο κοντινός συγγενής του ανθρώπου. Οι άνθρωποι και οι χιμπατζήδες μπονόμπο έχουν πολλά κοινά στοιχεία. Η διατροφή τους, όμως, δεν είναι ένα από αυτά. Οι μπονόμπο είναι φυτοφάγοι – όπως πιθανόν ήταν και οι άνθρωποι παλιά. Και, οι μπονόμπο, δεν παθαίνουν καρκίνο του προστάτη».

Και συνεχίζει: «Πρέπει να ελαττώσετε τα ζωικά λίπη και τα γαλακτοκομικά. Ως είδος, δεν τρώγαμε ποτέ γαλακτοκομικά μέχρι και πριν από μόλις 3.000 χρόνια. Σήμερα, βάζουμε τυρί στα πάντα. Μερικά είδη πιθήκων τρώνε κρέας, αλλά κανένας πίθηκος δεν μαγειρεύει το φαγητό του και δεν τρώει τυριά. Χρειαζόμαστε περισσότερες φυτικές ίνες, περισσότερα φρέσκα φρούτα και λαχανικά και περισσότερη αερόβια άσκηση. Όλες οι έρευνες πάνω στην πρόληψη του καρκίνου δείχνουν πως πρέπει να επιστρέψουμε σε αυτό που ήμασταν, στην φύση μας».

Ένα φυτοφάγο ον που μονίμως κοροϊδεύει τον εαυτό του και πιστεύει ότι ο εθισμός στην κατανάλωση νεκρής σάρκας του κάνει καλό, θα υποστεί τις συνέπειες. Δεν είμαι ο πρώτος που φέρνει στο προσκήνιο το θέμα των καρδιακών παθήσεων και των επιπτώσεων στο αντρικό αναπαραγωγικό σύστημα. Υπάρχουν αρκετές αναφορές στις θετικές επιπτώσεις που έχει στο πέος μια φυτοφαγική δίαιτα, στο ντοκιμαντέρ Forks Over Knives. Όπως δείχνουν τα πράγματα, οι βίγκαν παππούδες «τα καταφέρνουν» καλύτερα.

Τίποτα δεν ξενερώνει περισσότερο – κυριολεκτικά και μεταφορικά – έναν ζωοφάγο άντρα, από την διαπίστωση πως το «κρέας» συνδέεται με καρκίνο του προστάτη και καρδιακές παθήσεις. Και τα δύο μεταφράζονται σε λιγότερες στύσεις, λιγότερο συχνά και, πολλές φορές, καθόλου στύση.

Η χοληστερίνη από τα ζωικά λίπη έχει την ιδιαίτερη τάση να προσκολλάται στα τοιχώματα των αρτηριών και να τις σκληραίνει, κάνοντάς τες να μοιάζουν με μικρά κλαδιά δέντρου και δυσκολεύοντας την καρδιά να κάνει την δουλειά της. Καθώς ο περήφανος σαρκοφάγος άντρας συνεχίζει την επιθετική πολιτική στο σώμα του καταβροχθίζοντας χάμπουργκερ, σουβλάκια και ζουμερές μπριζόλες, η καρδιά του δουλεύει όλο και πιο έντονα, όλο και πιο σκληρά, προκειμένου να διοχετεύσει το ζωογόνο και πολύτιμο αίμα στις βουλωμένες αρτηρίες του. Τα μικρά και μακρινά εξογκώματα του σώματος, όπως τα δάχτυλα των ποδιών και των χεριών και, φυσικά, το πέος, είναι τα πρώτα που βιώνουν τις συνέπειες της μειωμένης ροής αίματος.

Έχω ένα φυτό στο σπίτι το οποίο μερικές φορές ξεχνάω να ποτίσω. Κάθε φορά που κάνω αυτό το λάθος, τα πιο μικρά και αδύναμα φύλλα κιτρινίζουν και πολλά πέφτουν, ενώ τα μεγαλύτερα ζαρώνουν και μαλακώνουν. Ο κορμός του φυτού, ωστόσο, παραμένει σκληρός και ζωντανός μέχρι να σώσω την κατάσταση, ποτίζοντάς το. Είναι στο DNA του σώματός μας να προσπαθεί να διατηρήσει την επαρκή ροή αίματος στις μεγάλες και σημαντικές «οδούς» και, όταν υπάρχει πρόβλημα, να θυσιάζει πρώτα τους μικρούς «παραποτάμους» και τα δευτερεύοντα μέλη. Αυτός είναι ο λόγος που όταν βρίσκεστε σε παγωμένο περιβάλλον, τα πρώτα σημεία που νεκρώνονται είναι τα δάχτυλα: Το σώμα δίνει προτεραιότητα στην θέρμανση των ζωτικών οργάνων, στερώντας αίμα από τα άκρα.

Υπάρχει μια περιρρέουσα υποκρισία, κάθε φορά που ένας αρρενωπός, επίδοξος σαρκοφάγος άντρας χλευάζει έναν βίγκαν άντρα, επειδή είναι «φλώρος», τρώει μαρούλια και παραμένει ο λιγότερο πιθανός υποψήφιος που θα ικανοποιήσει σεξουαλικά μια γυναίκα. Θεωρεί πως το κρέας, πολύ απλά, δεν μπορεί να είναι ο λόγος για καρδιακές προσβολές, εγκεφαλικά και φράξιμο αρτηριών.

Το κρέας, και ειδικά το κρέας από ψάρια, περιέχει μεγάλες ποσότητες φθαλικών ενώσεων που διαταράσσουν τις ορμόνες, διοξίνες και βαρέα μέταλλα που συσσωρεύονται στους ιστούς.

Στο βιβλίο και την αδελφή ιστοσελίδα Our Stolen Future, μια μεγάλη συλλογή επιστημονικών δεδομένων δείχνει τον όλεθρο που έχουν επιφέρει στην ανθρώπινη υγεία οι χημικές ουσίες, που προκαλούν ορμονικές διαταραχές, από την εισαγωγή τους στην ζωή μας στις αρχές του 20ου αιώνα – κυρίως μέσω των χημικών φαρμάκων και των πλαστικών.

Αυτά τα χημικά, που μπορεί να είναι από αρώματα μέχρι και στεγανωτικά λάστιχων, κυκλοφορούν στο περιβάλλον σε τέτοιες συγκεντρώσεις, που είναι σχεδόν απίθανο κάποιος άνθρωπος, άντρας, γυναίκα ή παιδί, να μην τα έχει μέσα στους ιστούς του σώματός του. Ακόμη και οι Ινουίτ, που ζουν στις πιο απομακρυσμένες περιοχές της Αρκτικής, έχουν βρεθεί με υπολείμματα χημικών στο σώμα τους, που προήλθαν από δραστηριότητες της Dow και της Monsanto, αρκετές χιλιάδες χιλιόμετρα νοτιότερα.

Παρότι σχεδόν κανείς δεν μπορεί να αποφύγει κάποια ποσότητα αυτών των χημικών στο σώμα του, στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καλύτερος και γρηγορότερος τρόπος να μπουν στο σώμα κάποιου, από την κατανάλωση ζώων και εκκρίσεων ζώων, τα οποία κυριολεκτικά λούζονται με χημικά – ειδικά τα πτηνά. Όσο πιο ψηλά στην τροφική αλυσίδα ανήκει αυτό το οποίο τρως, τόσο μεγαλύτερες οι ποσότητες χημικών που μπαίνουν στο σώμα σου – από διοξίνες, φθαλικά και άλλες χημικές ενώσεις που είναι δύσκολο ακόμη και να τις προφέρει κανείς.

Όσο κι αν αρνούμαστε να το παραδεχτούμε, έχουμε την ίδια μοίρα και ζούμε τις ίδιες τραγικές συνέπειες με τα πουλιά, που χωρίς να το θέλουν εκτίθενται στην τοξική σούπα της βιομηχανίας: Αποβολές, υπογονιμότητα, κρυψορχίες ή παραμορφωμένοι όρχεις, παράξενες συμπεριφορές, χαμηλό IQ, βλάβες της μήτρας και καρκίνους.

Τι πρέπει να κάνουμε;

Υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι ο άνθρωπος, ως είδος, έχει τα χαρακτηριστικά ενός καθαρόαιμου φυτοφάγου ζώου. Το θέμα με τον προστάτη και τις σπερματοδόχες κύστεις είναι μόνο ένα από αυτά. Και, παρότι ως είδος, για διάφορους λόγους, επιλέξαμε να βάλουμε στην διατροφή μας αφύσικες για την βιολογία μας τροφές όπως το κρέας, τα γαλακτοκομικά, η ζάχαρη και οι τεχνητές χημικές ουσίες, σήμερα ζούμε με ολοένα και αυξανόμενο ρυθμό τις συνέπειες αυτών των επιλογών: Καρκίνοι, καρδιακές παθήσεις, άσθμα, νεφροπάθειες, παχυσαρκία, οστεοπόρωση, αρθρίτιδες, εγκεφαλικά – είναι σχεδόν αδύνατο πλέον να βρεις μια οικογένεια που δεν έχει μέλος το οποίο αρρώστησε ή πέθανε από κάποια ασθένεια.

Είναι πολύ εύκολο να κατηγορούμε την υπερκατανάλωση, το βρώμικο νερό, την ρύπανση της ατμόσφαιρας ή τα μεταλλαγμένα καλαμπόκια για ό,τι μας συμβαίνει, όμως η αλήθεια είναι πως η εποχή μας χαρακτηρίζεται από περισσότερες ανέσεις από κάθε άλλη εποχή στην ιστορία της ανθρωπότητας. Έχουμε σχεδόν εξαφανίσει τις θανατηφόρες λοιμώδεις νόσους, διαθέτουμε άφθονο, καθαρό πόσιμο νερό, σύγχρονη Ιατρική και φάρμακα και μια ποιότητα ζωής, που δεν υπήρξαν ποτέ ξανά τόσο ευρέως διαθέσιμα. Κι όμως, συνεχίζουμε να αρρωσταίνουμε όλο και πιο συχνά, όλο και πιο βαριά.

Μήπως ήρθε η ώρα να ακούσουμε τα λόγια του Ιπποκράτη;

Η τροφή μπορεί να αποτελέσει φάρμακον άριστον, όμως η τροφή μπορεί να αποτελέσει και φάρμακο χείριστο.

 

Πηγή

Σχόλια Facebook