ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Δεν έχουμε αρκετό νερό για να συνεχίσουμε να τρώμε «κρέας»

Από  | 

Την περασμένη εβδομάδα το Τσενάι της Ινδίας, μια πόλη με τον πληθυσμό της Αθήνας, βρέθηκε στις πρώτες σελίδες των ειδήσεων καθώς εκατομμύρια άνθρωποι ξεμένουν πλέον από νερό. Τέσσερις από τις δεξαμενές που τροφοδοτούν την πόλη είναι σχεδόν στεγνές, ενώ περίπου 500 διαδηλωτές συνελήφθησαν.

Πέρσι, το Κέιπ Τάουν της Ν. Αφρικής ήταν ανάμεσα στα πρώτα θέματα για τον ίδιο λόγο, ως η πρώτη μεγάλη μητρόπολη που ξέμενε από νερό.

Όλοι γνωρίζουμε πως το νερό είναι πολύτιμο. Χωρίς αυτό, δεν μπορεί να υπάρξει ζωή στον πλανήτη μας. Ενός πλανήτη που, κατά ειρωνικό τρόπο, αποτελείται στο μεγαλύτερο του μέρος από νερό: Το 71% της επιφάνειάς του είναι νερό. Δυστυχώς, όμως, πρόκειται για θαλασσινό και γενικότερα για νερό που δεν μας είναι χρήσιμο. Μόνο το 3% του νερού της Γης είναι πόσιμο και χρησιμοποιούμε το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό αυτού του 3% για ο,τιδήποτε άλλο εκτός από το να το πίνουμε. Πιο συγκεκριμένα: Χρησιμοποιούμε περίπου το 70% του πόσιμου νερού μας για να παράγουμε «κρέας», αβγά και γαλακτοκομικά προϊόντα.

Η συνεχιζόμενη και αυξανόμενη κατανάλωση «κρέατος» δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να συμβαδίσει με την κρίση νερού, που σήμερα μας χτυπάει την πόρτα.

Τα δεδομένα που έχουμε είναι απλώς απογοητευτικά. Για παράδειγμα, 1 κιλό βοδινού «κρέατος» απαιτεί 15.000 λίτρα νερού για να παραχθεί, 1 κιλό χοιρινού 6.000 λίτρα και για κάθε 1 λίτρο γάλακτος χρειαζόμαστε 1.000 λίτρα νερού.

Η παραγωγή τροφίμων ζωικής προέλευσης απαιτεί τεράστιες ποσότητες φρέσκου, πόσιμου νερού αλλά ταυτόχρονα αποτελεί μια από τις κυριότερες αιτίες ρύπανσης και υποβάθμισης του περιβάλλοντος, αποψίλωσης δασών και εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα της Γης. Με άλλα λόγια, το τίμημα για να τρώμε αυτού του είδους τις τροφές είναι απλά πολύ μεγάλο. Αν θέλουμε να συνεχίσουμε να τρώμε έτσι θα πρέπει, χονδρικά, να στερήσουμε από τα παιδιά μας την δυνατότητα να ζήσουν σε έναν κόσμο αν όχι καλύτερο, τουλάχιστον εξίσου καλό με αυτόν στον οποίο ζήσαμε εμείς.

Αν πραγματικά νοιάζεσαι για το θέμα του νερού, αλλά και για τις ασύλληπτες επιπτώσεις που θα μπορούσε να έχει στον κόσμο μας η έλλειψή του, το κλείσιμο της βρύσης όταν βουρτσίζεις τα δόντια σου πραγματικά δεν αρκεί. Παρότι δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς φαγητό, μπορούμε να ζήσουμε χωρίς «κρέας» και γαλακτοκομικά. Μπορείς κι εσύ να υιοθετήσεις μια αμιγώς φυτική διατροφή η οποία, εκτός από πολύ μεγάλη εξοικονόμηση νερού και άλλων φυσικών πόρων, προσφέρει επίσης καλύτερη υγεία και περισσότερα χρόνια ζωής.

Με το να γίνεις βίγκαν αντιμετωπίζεις το πρόβλημα στην ρίζα του. Υιοθετείς έναν από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους, ως άτομο, για την αντιμετώπιση της επερχόμενης καταστροφής. Επιπλέον, σταματάς να είσαι μέτοχος σε μια πελώρια βιομηχανία πόνου και αδικίας, που κάθε χρόνο δολοφονεί ανελέητα περισσότερα από 80 δισεκατομμύρια συναισθανόμενα ζώα ξηράς και πάνω από 1,5 τρις ζώα της θάλασσας.

Σχόλια Facebook