Να γιατί πρέπει να σταματήσεις να πίνεις γάλα

Από ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ | 28/12/2016

Ποιος δεν έχει ακούσει ότι το γάλα χτίζει γερά κόκκαλα; Ποιος δεν έχει δει τις διάσημες χαρούμενες αγελαδίτσες πάνω σε συσκευασίες γάλακτος; Αν ετοιμάζεσαι να βγεις για ψώνια, διάβασε πρώτα την σημερινή μας ανάρτηση.

Το γάλα διαφημίζεται εδώ και μερικές δεκαετίες ως απαραίτητη τροφή για όλους: Βρέφη, μικρά παιδιά, μεγάλα παιδιά και… ενήλικες. Αυτό και μόνο θα έπρεπε να σε βάζει σε πολύ μεγάλες υποψίες! Διότι, είναι παράξενο κάποιος να πίνει γάλα ενώ δεν είναι μωρό. Να γιατί:

 

Τι είναι το γάλα;

Το γάλα είναι μια ειδική τροφή, που παράγεται μέσα στους μαστούς των θηλυκών θηλαστικών ζώων, συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπου. Το γάλα παράγεται από το σώμα του κάθε ζώου προκειμένου να ταΐσει και να προστατέψει από ασθένειες τα νεογέννητα μικρά του, για όσο διάστημα δεν μπορούν να φάνε κανονική τροφή.

Με άλλα λόγια, γάλα παράγουν οι μαμάδες για να ταΐσουν τα μωρά τους.

Το γάλα είναι ταυτόχρονα τροφή, φάρμακο και στοργή. Περιέχει δηλαδή θρεπτικές ουσίες που χρειάζεται το βρέφος για να μεγαλώσει, περιέχει επίσης ορμόνες, αντισώματα και ζωντανά κύτταρα τα οποία αναπτύσσουν την άμυνα του βρέφους απέναντι σε ασθένειες και τέλος προσφέρει στο ανυπεράσπιστο μωράκι μια αίσθηση ασφάλειας και στοργής δίπλα στη μαμά του.

Όταν τα μικρά έχουν πλέον μάθει να τρώνε, το σώμα της μαμάς, ανεξάρτητα από το είδος του ζώου, σταματάει να παράγει γάλα. Είναι αυτό που ονομάζουμε απογαλακτισμός.

 

Ποια ζώα τρέφονται με γάλα;

Γάλα παράγουν όλα τα θηλαστικά ζώα, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων.

Θα σου φαινόταν παράξενο αν έβλεπες έναν μεγάλο, ενήλικο σκύλο να πίνει γάλα από μια φώκια; Ή αν έβλεπες μερικά συμπαθητικά σκιουράκια να θηλάζουν από έναν ελέφαντα; Σίγουρα θα ήταν παράξενο.

Όμως αυτό ακριβώς κάνουμε καθημερινά εμείς οι άνθρωποι. Πίνουμε το γάλα από άλλα ζώα, από άλλα είδη. Άνθρωποι κάθε ηλικίας, από μωρά μέχρι παππούδες, πίνουν γάλα από αγελάδες, από κατσίκες ή από γαϊδούρες. Οι εταιρίες, βέβαια, έχουν φροντίσει έτσι ώστε να μην υπάρχει η παράξενη εικόνα ενός ανθρώπου που πιπιλάει τους μαστούς μιας αγελάδας. Βγάζουν το γάλα από τις αγελάδες, το βάζουν μέσα σε μπουκάλια και εμείς απλώς αγοράζουμε τα μπουκάλια. Όμως είναι το ίδιο πράγμα: Γάλα αγελάδας… για ανθρώπους.

 

Απογαλακτισμός

Όλα τα ζώα, όταν μεγαλώσουν και ανάλογα με το είδος τους, σταματούν να πίνουν γάλα. Μπορούν πλέον να ζουν υγιέστατα χωρίς να έχουν καμία πρόσβαση σε γάλα, αλλά μόνο σε τροφή. Ο απογαλακτισμός είναι μια απολύτως φυσική και φυσιολογική διαδικασία, η οποία μπορεί να λαμβάνει χώρα μετά από μερικές εβδομάδες, μήνες ή χρόνια – ανάλογα με το είδος.

Κανένα απογαλακτισμένο ζώο δεν έχει ανάγκη το γάλα για να επιβιώσει, ούτε και για να παραμείνει υγιές. Σίγουρα, αν προσφέρεις ένα πιατάκι γάλα σε μια μεγάλη γάτα, θα το πιει ευχαρίστως. Όμως δεν το έχει ανάγκη. Το ίδιο ισχύει και για την ενήλικη αλεπού, την ενήλικη αρκούδα ή τον ενήλικα αρουραίο. Κανένα ζώο στη φύση δεν έχει πρόσβαση σε γάλα αφού μεγαλώσει, κι όμως ζει απολύτως υγιές.

 

Ναι, αλλά

Όμως εμείς οι άνθρωποι μπορούμε γενικά να κάνουμε πολλά πράγματα που δεν κάνουν τα υπόλοιπα ζώα. Πετάμε με αεροπλάνα, μιλάμε και γράφουμε, έχουμε τέχνες και μουσική, πηγαίνουμε στο σχολείο. Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε ότι εμείς πίνουμε γάλα ακόμη κι όταν μεγαλώσουμε, ενώ τα ζώα δεν το κάνουν, επειδή μπορούμε. Είμαστε έξυπνοι, βρήκαμε τον τρόπο, και το κάνουμε. Είναι κακό να πίνουμε γάλα;

Υπάρχουν ιστορικές αναφορές για ανθρώπους που πίνουν το γάλα ζώων ακόμη και πριν από 4.000 χρόνια. Άρα δεν είναι κάτι καινούριο.

Αυτό που είναι καινούριο, και συμβαίνει εδώ και μόλις λίγες δεκαετίες, είναι ο τρόπος και ο λόγος που το κάνουμε.

Αν ζούσες στα αρχαία χρόνια, πιθανόν να έπαιρνες λίγο από το γάλα που θηλάζει το κατσικάκι από τη μαμά του και να το έπινες. Μπορεί όμως και όχι. Αν δεν έπινες γάλα, κανείς δεν θα σου έλεγε τίποτα. Δεν ήταν απαραίτητο. Οι άνθρωποι εκείνα τα παλιά, αρχαία χρόνια, έβλεπαν το γάλα ως μια λιχουδιά και όχι ως βασικό διατροφικό είδος. Βασικό διατροφικό είδος είναι το φαγητό και το νερό.

Στη σημερινή εποχή, οι εταιρείες σε συνεργασία με την τεράστια δύναμη της τηλεόρασης και των κυβερνήσεων, πέρασαν με έξυπνο τρόπο στους ανθρώπους το μήνυμα ότι το γάλα είναι απαραίτητο και ότι πρέπει να το πίνουμε καθημερινά, ανεξάρτητα από την ηλικία μας. Επιπλέον, οι εταιρίες παράγουν πολλά ακόμη προϊόντα από γάλα, όπως γιαούρτι, λευκό τυρί, κίτρινο τυρί, μπλε τυρί, σοκολατούχο γάλα, τυρόπιτες, κρέμες, σοκολάτες, γλυκά και βούτυρο.

 

Το γάλα προέρχεται από μητέρες

Για να μπορούν τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων που ζούνε σήμερα στον κόσμο να έχουν πρόσβαση σε όλα αυτά τα γαλακτοκομικά προϊόντα, χρειαζόμαστε πολύ γάλα. Πάρα πολύ γάλα. Ποταμούς και θάλασσες από γάλα. Και εφόσον γάλα παράγουν μόνο οι μαμάδες και μόνο για τα μωρά τους, για να βρούμε τόσο πολύ γάλα χρειαζόμαστε πάρα πολλές μαμάδες και πάρα πολλά μωρά.

Και κάπου εδώ ξεκινάει το κακό.

Πρόκειται για ένα κακό στο οποίο εμπλέκονται τηλεόραση, καταναλωτές,  βιομηχανίες και τα ζώα. Η τηλεόραση πείθει τον καταναλωτή ότι χρειάζεται γάλα, ο καταναλωτής ζητάει γάλα από την βιομηχανία και η βιομηχανία εκμεταλλεύεται τα ζώα για να το πάρει.

Εφόσον γάλα παράγουν μόνο οι μαμάδες και μόνο για τα μωρά τους, είναι προφανές ότι η βιομηχανία χρειάζεται μαμάδες. Για να γίνει κάποια μαμά, πρέπει να ζευγαρώσει, να μείνει έγκυος και να γεννήσει. Κι επειδή όταν λέμε “γάλα” συνήθως εννοούμε το αγελαδινό γάλα, έχει ενδιαφέρον να αναφέρουμε ότι οι αγελάδες κυοφορούν για 9 μήνες, ακριβώς όπως και οι άνθρωποι.

Η βιομηχανία και όσοι εκμεταλλεύονται ζώα, πολύ σπάνια επιτρέπει να λειτουργούν οι φυσικές διαδικασίες. Οι αγελάδες δεν κυκλοφορούν έξω ελεύθερες και δεν ζευγαρώνουν με τους ταύρους όποτε και αν επιθυμούν.

Ειδικοί που ασχολούνται με αυτό το “επάγγελμα”, παίρνουν το σπέρμα από ταύρους είτε κάνοντας ηλεκτροσόκ στους όρχεις του, είτε με αυνανισμό. Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας μια μακριά μεταλλική βέργα ή ακόμη και τα χέρια τους, βάζουν το σπέρμα μέσα στον κόλπο της αγελάδας με σκοπό αυτή να μείνει έγκυος. Αυτό είναι το μαρτύριο για εκατομμύρια αγελάδες, κάθε χρόνο, σε κάθε γωνιά του κόσμου.

Αν όπως κι εγώ μεγάλωσες σε χωριό όπου είχατε αγελάδες, ενδεχομένως να θυμάσαι έναν άντρα που ερχόταν περίπου μια φορά το χρόνο και έκανε κάτι στην αγελάδα. Αυτό έκανε. Την “γονιμοποιούσε” – μια διαδικασία που δυστυχώς μοιάζει περισσότερο με βιασμό παρά με γονιμοποίηση.

 

Τι γίνεται με τα μωρά;

Εφόσον η αγελάδα έχει μείνει έγκυος, λίγο πριν γεννήσει ο οργανισμός της ξεκινάει να παράγει γάλα, ακριβώς όπως συμβαίνει και με τις γυναίκες.

Όμως το γάλα το θέλουμε εμείς, έτσι δεν είναι;

Η βιομηχανία δεν θέλει μωρά να πίνουν το γάλα της μαμάς τους.

Αφού γεννηθεί το μωρό της αγελάδας, αυτό το όμορφο και ανυπεράσπιστο μοσχαράκι, μπορεί να έχει διάφορες καταλήξεις, ανάλογα με το φύλο του και τις διαθέσεις της βιομηχανίας.

Αν είναι θηλυκό, τότε η βιομηχανία το χρειάζεται επειδή, όταν μεγαλώσει, θα γίνει κι αυτό αγελάδα και θα μπορεί να παράγει γάλα. Γι’ αυτό το κρατάει και το μεγαλώνει. Το παίρνει από τη μαμά του, το κλείνει σε κάποιο κλουβί και το ταΐζει με γάλα σε σκόνη. Όταν έχει μεγαλώσει αρκετά και γίνει αγελάδα, ακολουθεί την ίδια μοίρα με τη μαμά του, δηλαδή την γονιμοποιούν για να γεννάει και να παράγει γάλα.

Αν είναι αρσενικό, όμως, δυστυχώς είναι άχρηστο. Ορισμένα, λίγα, αρσενικά μπορεί να μεγαλώνουν για την διατήρηση του κοπαδιού ή για άλλες χρήσεις, αλλά η πλειοψηφία αυτών πρόκειται να μετατραπούν σε “κρέας”. Τα αρσενικά μοσχαράκια κρατούνται μέσα σε κλουβιά όπως και τα θηλυκά, μακριά από τη μαμά τους. Τα ταΐζουν με υποκατάστατα γάλατα, συνήθως σε σκόνη, μέχρι να πάρουν ένα βάρος που θεωρείται επικερδές για να σταλούν τελικά στο σφαγείο και τα σώματά τους να πουληθούν ως “μοσχαράκι”. Πολλά από αυτά σφάζονται ακόμη και σε ηλικία λίγων εβδομάδων και πωλούνται ως “γάλακτος”.

Τα ζώα νεαρής ηλικίας, που συχνά τα βλέπεις στο εμπόριο ως “γάλακτος” είναι ακριβώς αυτό. Μωρά που θα έπρεπε να πίνουν γάλα. Αν βλέπεις τόσο πολλά κατσικάκια γάλακτος και μοσχαράκια γάλακτος στην αγορά, είναι επειδή αυτά αποτελούν άμεσο υπο-προϊόν της βιομηχανίας γάλακτος. Παράγουμε τόσο πολύ γάλα, που μας περισσεύουν εκατομμύρια μωρά.

Έτσι, τι καλύτερο από το να προωθήσουμε στην αγορά έναν γκουρμέ μεζέ ως “γάλακτος”;

Οι μητέρες αγελάδες, όπως και οι άνθρωποι, αναπτύσσουν πολύ ισχυρούς δεσμούς με τα μωρά τους. Όταν οι άνθρωποι τα παίρνουν μακριά τους, οι αγελάδες κλαίνε για μέρες ολόκληρες και τα ζητάνε. Είναι πραγματικά σπαρακτικό.

 

Η μεγάλη κλοπή

Από εκεί και πέρα, οι άνθρωποι βάζουν στους μαστούς των αγελάδων μηχανήματα που ρουφάνε το γάλα τους, αυτό το γάλα που κανονικά προοριζόταν για τα μωρά τους. Το φιλτράρουν και το παστεριώνουν, το βάζουν σε συσκευασίες που πάνω τους τυπώνονται χαρούμενες αγελάδες και το στέλνουν στα ράφια των καταστημάτων.

Κάθε φορά που λες, έτσι απλά, «ας πάρω ένα γάλα», στην πραγματικότητα χρηματοδοτείς αυτή τη βιομηχανία. Πληρώνεις κάποιους για να βιάζουν αγελάδες, να τους κλέβουν τα μωρά, να τα σφάζουν, να ρουφάνε με μηχανήματα το μητρικό τους γάλα και να προκαλούν όλον αυτό τον ανείπωτο πόνο σε πλάσματα που ποτέ δεν μας πείραξαν, για κάτι που ούτε καν χρειαζόμαστε.

Κάθε φορά που λες «θα φάμε μοσχαράκι», στην πραγματικότητα τρως το σωματάκι ενός αθώου μωρού, που από την στιγμή που γεννήθηκε έζησε μόνο βία, τρόμο και αγωνία, απελπισμένο, μακριά από τη μαμά του και πέθανε σε ηλικία λίγων εβδομάδων.

 

Δεν το έχεις ανάγκη

Τώρα που ξέρεις, ίσως να έχεις κάποιες ερωτήσεις ή αντιρρήσεις. Αυτές, συνήθως, είναι δύο:

α) Μα, δεν είναι απαραίτητο το γάλα; Τι θα ταΐζουμε τα παιδιά μας;

β) Και το τυρί; Πρέπει να κόψουμε και το τυρί; Δεν μπορώ χωρίς τυρί.

Στην πραγματικότητα και οι δύο αυτές ερωτήσεις έχουν ήδη απαντηθεί μέσα στο άρθρο.

Εμείς οι άνθρωποι είμαστε θηλαστικά. Ακριβώς όπως οι αγελάδες, οι ελέφαντες, οι γάτες, τα άλογα, οι αρκούδες, οι χιμπατζήδες ή οι φώκιες. Χρειαζόμαστε γάλα, το μητρικό μας γάλα, το γάλα της μητέρας μας, όταν είμαστε βρέφη. Όταν επέρχεται ο απογαλακτισμός, μπορούμε να φάμε κανονική τροφή και δεν έχουμε πια ανάγκη από γάλα.

Πολλοί μπορεί να ισχυρίζονται ότι τα παιδιά πρέπει να πίνουν γάλα ακόμη και μετά τον απογαλακτισμό τους, επειδή αυτό περιέχει αναντικατάστατες θρεπτικές ουσίες. Σου λένε ψέματα. Και, όσοι δεν λένε ψέματα σκοπίμως, λένε ανακρίβειες λόγω παρωχημένων ιδεών και ελλιπούς ενημέρωσης.

Μετά τον απογαλακτισμό του, ο άνθρωπος ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΟΥΤΕ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΓΑΛΑ, ποτέ ξανά. Είναι ένα απλό συμπέρασμα στο οποίο μπορεί να καταλήξει ένας λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος απλά παρατηρώντας την φύση γύρω του ή έστω έχοντας διαβάσει βιολογία Γυμνασίου.

Το παιδί σου δεν θα πάθει κανένα κακό αν δεν πίνει γάλα ζώων. Αρκεί, φυσικά, να τρέφεται σωστά, με μια ισορροπημένη και υγιεινή διατροφή, πλούσια σε λαχανικά, όσπρια, καρπούς, δημητριακά και φρούτα. Άλλωστε υπάρχουν πολλοί πολιτισμοί σε διάφορα σημεία αυτού του κόσμου, κυρίως στην Ασία, όπου η σίτιση παιδιών με γάλα ζώων δεν συνηθίζεται.

Αν μπορούσατε να γυρίσετε τον χρόνο 12.000 χρόνια πίσω, όλοι οι άνθρωποι ήταν «αλλεργικοί» στο γάλα ζώων. Ο οργανισμός όλων των θηλαστικών είναι σχεδιασμένος με τέτοιο τρόπο που περιμένει να λάβει γάλα μόνο κατά την βρεφική ηλικία, έτσι μετά τον απογαλακτισμό σταματάει την παραγωγή λακτάσης, του ενζύμου που χωνεύει το γάλα.

Είναι πολύ πιθανό κι εσύ να γνωρίζεις κάποιον που ως παιδί δεν έπινε γάλα, και μεγάλωσε μια χαρά.

 

«Όμως το γάλα έχει ασβέστιο»

Ναι, επίσης όμως ασβέστιο έχουν τα αμύγδαλα, το σουσάμι, το σπανάκι, τα φιστίκια, οι σταφίδες, το μπρόκολο, τα φασόλια, οι φακές και αμέτρητα άλλα τρόφιμα. Το ασβέστιο βρίσκεται άφθονο μέσα στη φύση και σίγουρα δεν είναι αποκλειστικό “προνόμιο” του γάλακτος. Από που πήρε ασβέστιο η αγελάδα, ώστε τελικά να το περιέχει και το γάλα της;

Η βιομηχανία χρησιμοποίησε ως εργαλείο μάρκετινγκ το γεγονός ότι το γάλα περιέχει ασβέστιο, για να πείσει το καταναλωτικό κοινό πως αν θέλει ασβέστιο, πρέπει να πίνει γάλα.

Όμως το γάλα δεν είναι η καλύτερη πηγή ασβεστίου. Εφόσον περιέχει μεγάλες ποσότητες κορεσμένων λιπαρών και είναι ύποπτο για καρκίνους, αλλεργίες, σκλήρυνση κατά πλάκας, διαβήτη και άλλες νόσους, μοιάζει λογικό να προτιμάμε άλλες πηγές ασβεστίου που είναι πιο φυσικές και πιο απορροφήσιμες. Το ασβέστιο του γάλακτος απλώς περνάει από τον οργανισμό και αποβάλλεται με τα ούρα. Έτσι εξηγείται γιατί τα περισσότερα περιστατικά οστεοπόρωσης, συμβαίνουν στις χώρες με την μεγαλύτερη κατανάλωση γαλακτοκομικών. Είναι λοιπόν προφανές ότι το γάλα κάνει περισσότερο κακό, παρά καλό.

 

Τυρί

Το τυρί είναι κι αυτό γάλα. Δεν υπάρχει τρόπος να φτιάξουμε τυρί χωρίς να ακολουθήσουμε όλη την παραπάνω διαδικασία για την συλλογή του γάλακτος. Είτε πρόκειται για γάλα, είτε για τυρί, είτε για γιαούρτι, είτε για παγωτό, είτε για οποιοδήποτε γαλακτοκομικό προϊόν, ΠΡΕΠΕΙ μέσα στην εξίσωση να υπάρχουν μαμάδες και μωρά. Αν τρως τυριά, συμμετέχεις σε αυτή την φρικαλέα διαδικασία.

Τι ακριβώς είναι όμως το τυρί; Αν μεγάλωσες παιδιά που θήλαζαν, ίσως θυμάσαι ότι κάθε φορά που τα μωρά κάνουν λίγο εμετούλη το γάλα που ήπιαν, βγάζουν στο στοματάκι τους και κάτι που μοιάζει με μυζήθρα. Αυτό είναι τυρί.

Το τυρί σχηματίζεται από ένζυμα που υπάρχουν στο στομάχι του βρέφους και “πήζουν” το γάλα. Για να φτιαχτούν τα τυριά, εταιρίες και κτηνοτρόφοι που τα παράγουν χρειάζονται κάτι που λέγεται πυτιά και βρίσκεται στο στομάχι των μωρών. Παρότι σήμερα υπάρχουν και φυτικοί τύποι πυτιάς, πολλοί παραγωγοί τυριών που τα διαφημίζουν ως «παραδοσιακά», χρησιμοποιούν ακριβώς αυτό που φαντάζεσαι. Δηλαδή, σφάζουν ένα μωρό λίγα λεπτά αφού θήλασε από τη μαμά του, βγάζουν το στομαχάκι του που είναι γεμάτο με γάλα και με αυτό πήζουν το υπόλοιπο γάλα που έχουν πάρει από τα ζώα.

Σφάζουμε μωρά που θηλάζουν; Ακούγεται σαν ταινία τρόμου, αλλά είναι αλήθεια.

 

Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις;

Φυσικά! Σε έναν ιδανικό κόσμο οι άνθρωποι δεν θα είχαν καμία επιθυμία για γάλα ή τυριά. Δεν είναι νορμάλ, δεν είναι ευχάριστο, δεν είναι αστείο. Όμως καλώς ή κακώς οι περισσότεροι από εμάς διδαχθήκαμε να τρώμε δεκάδες γαλακτοκομικά προϊόντα. Είναι τόσο έντονη η εξάρτησή μας από τα γαλακτοκομικά, που ορισμένες νοικοκυρές αισθάνονται απελπισία αν πρέπει να μαγειρέψουν κάτι που περιλαμβάνει γάλα, βούτυρο ή τυρί, χωρίς να χρησιμοποιήσουν γάλα, βούτυρο ή τυρί.

Αν θέλεις να σταματήσεις να χρηματοδοτείς αυτή την βάρβαρη βιομηχανία και να ζήσεις πιο υγιεινά, αλλά δεν μπορείς να φανταστείς μια ζωή χωρίς τυριά, ευτυχώς σήμερα έχουμε πολλές εναλλακτικές λύσεις.

Πάρε χαρτί και μολύβι:

Γάλα καρύδας, γάλα φουντουκιού, γάλα βρώμης, γάλα σόγιας, γάλα αμυγδάλου, γάλα κάνναβης, γάλα ρυζιού. Τυριά, κρέμες μαγειρικής ή ζαχαροπλαστικής, γιαούρτια, βούτυρα, μπεσαμέλ, επιδόρπια, σαντιγί, φέτα και ό,τι άλλο γαλακτοκομικό προϊόν μπορείς να φανταστείς, υπάρχει και σε φυτική, μη-γαλακτοκομική μορφή. Και το καλύτερο; Πολλά από αυτά μπορείς να τα φτιάξεις και μόνος σου, στο σπίτι σου, χρησιμοποιώντας τους καρπούς της αρεσκείας σου.

 

Πάρε την απόφαση σήμερα

Οι εικόνες στην τηλεόραση με αγελάδες που βοσκούν σε λιβάδια κι έναν χαρούμενο, συμπαθητικό αγρότη που κρατάει έναν κουβά γάλα, είναι ψεύτικες. Αυτή είναι η εικόνα που η βιομηχανία θέλει να έχουμε στο μυαλό μας, δηλαδή ευτυχισμένα ζώα που εθελοντικά μας προσφέρουν το γάλα τους. Όμως η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική.

Ακόμη κι αν είσαι από αυτούς που συλλογίζονται την παράδοση, που σκέφτονται για παράδειγμα την γιαγιά και τον παππού στο χωριό που παίρνουν γάλα από τα ζώα τους χωρίς βαρβαρότητες, πόσο ρεαλιστικό είναι αυτό; Πόσοι άνθρωποι σήμερα “ψωνίζουν” το γάλα τους από μια ελεύθερη κατσίκα που βοσκάει σε κάποια βουνοκορφή μαζί με το κατσικάκι της;

Όσοι έχουν καλές σχέσεις με το χωριό, και εγώ είμαι ένας από αυτούς, σίγουρα τα παραπάνω τα γνωρίζουν από πρώτο χέρι. Δεν έχει σημασία η κλίμακα. Η διαδικασία είναι πάντα η ίδια. Η βιομηχανία το κάνει να φαίνεται τερατώδες, ναι. Η βιομηχανία είναι φρικτή, ναι. Όμως και στο χωριό κάνουμε το ίδιο, απλά με πιο ήπιες μεθόδους. Αν θέλεις το γάλα της κατσίκας, πρέπει να πάρεις μακριά το κατσικάκι. Στο χωριό, τα κατσικάκια είναι λίγο πιο τυχερά. Ίσως τα αφήσουμε για ένα διάστημα δίπλα στη μαμά τους. Όμως όπως και να ‘χει, σύντομα θα πρέπει να τα πάρουμε μακριά της, αν θέλουμε να φτιάξουμε τυρί.

Αν πάψεις να θεωρείς τα ζώα εμπόρευμα, προϊόντα, μηχανές παραγωγής, θα νιώσεις πολύ όμορφα. Το συναίσθημα του να μην συμμετέχεις σε αυτή τη βαρβαρότητα είναι εκπληκτικό. Διότι, αυτό που βλέπεις είναι μια μαμά αγελάδα και το μικρό της. Όχι μια μηχανή γάλακτος και ένα κομμάτι “κρέας”.