Προδημοσίευση από το βιβλίο «Διάλογοι περί ηθικής χορτοφαγίας»

Σε λίγες μέρες κυκλοφορεί το βιβλίο του Michael Huemer Διάλογοι Περί Ηθικής Χορτοφαγίας σε ελληνική μετάφραση από τις εκδόσεις Κυαναυγή.

Δύο σπουδαστές φιλοσοφίας, ένας χορτοφάγος και ένας κρεοφάγος, αναπτύσσουν έναν διάλογο πάνω στο ζήτημα της ηθικής χορτοφαγίας και εξετάζουν ερωτήματα όπως το εάν οι καταναλωτές ευθύνονται για τη βαναυσότητα των βιομηχανικών εκτροφείων, πώς η νοημοσύνη επηρεάζει τη σημαντικότητα του πόνου, εάν η ηθική προστατεύει εκείνους που δεν μπορούν να την κατανοήσουν γιατί οι θέσεις των υπερασπιστών των ζώων ακούγονται ακραίες και γιατί πολλοί άνθρωποι που αποδέχονται τα επιχειρήματα υπέρ της χορτοφαγίας αδυνατούν να κάνουν τη μετάβαση σε μια αναίμακτη διατροφή.

Η προδημοσίευση είναι χαρακτηριστική του πολύ ενδιαφέροντος βιβλίου, που θα κυκλοφορήσει σε λίγες ημέρες από τις εκδόσεις Κυαναυγή.

Κ: Δεν καταλαβαίνω γιατί έχεις τέτοια εμμονή μ’ αυτό το θέμα. Δεν πρέπει πρώτα να λύσουμε τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει το είδος μας προτού αρχίσουμε ν’ ανησυχούμε για τα άλλα είδη;

Χ: Σε ποια προβλήματα αναφέρεσαι;

Κ: Ξέρεις, τους πολέμους, τη φτώχεια, τις αρρώστιες.

Χ: Μπορούμε ν’ ασχοληθούμε με αυτά τα πράγματα όντας συγχρόνως χορτοφάγοι.

Κ: Ναι, αλλά μου φαίνεται ότι σπαταλάς πολύ περισσότερο χρόνο να λες στον κόσμο για τα προβλήματα της βιομηχανίας κρέατος, παρά να μιλάς για τα προβλήματα που αφορούν τους ανθρώπους.

Χ: Εάν γνωρίσεις κάποιον που ερευνά θεραπείες για το AIDS, θα του ασκήσεις κριτική επειδή δεν ασχολείται με τον καρκίνο;

K: Μάλλον μπορούμε να ασχοληθούμε και με τα δύο. Αν και το AIDS και ο καρκίνος είναι σχεδόν το ίδιο σημαντικά.

Χ: Πες ότι συναντάς κάποιον που αφιερώνει χρόνο στην καταπολέμηση του bullying. Θα τον ρωτήσεις γιατί καταπιάνεται με το bullying και όχι με τον καρκίνο;

Κ: Μάλλον όχι. Δεν μου έχεις απαντήσει, όμως, γιατί εσύ νοιάζεσαι τόσο πολύ για τα ζώα;

Χ: Έχεις δίκιο, δεν σου απάντησα. Πιστεύω ότι το πρόβλημα της βιομηχανικής κτηνοτροφίας είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα στον πλανήτη αυτή τη στιγμή και συγχρόνως το πιο υποβαθμισμένο.

Κ: Πώς μπορεί ένα θέμα που αφορά τα ζώα να είναι σημαντικότερο από το σημαντικότερο πρόβλημα των ανθρώπων;

Χ: Υπολογίζεται ότι ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν ζήσει στη Γη μέχρι σήμερα είναι περίπου 108 δισεκατομμύρια. Το οποίο σημαίνει ότι μέσα σε δύο μόνο χρόνια η βιομηχανία κρέατος σφάζει περισσότερα ζώα από τον συνολικό αριθμό των ανθρώπων που έχουν υπάρξει ποτέ. Τα περισσότερα απ’ αυτά τα ζώα βίωσαν τρομερή οδύνη προτού σφαχτούν. Όλα αυτά καθιστούν εύλογο ότι μερικά χρόνια βιομηχανικής κτηνοτροφίας έχουν προκαλέσει στα ζώα περισσότερη οδύνη απ’ όση έχουν υποστεί όλοι οι άνθρωποι καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας.

Κ: Ναι, αλλά υπάρχουν και άλλα προβλήματα στον κόσμο πέραν της οδύνης.

Χ: Σίγουρα υπάρχουν. Αλλά η οδύνη παραμένει τεράστιο πρόβλημα. Εάν ένας μόνο παράγοντας ήταν υπεύθυνος για όλη την ανθρώπινη οδύνη, θα τον θεωρούσες μεγάλο πρόβλημα ή μικρό;

Κ: Μεγάλο.

Χ: Και αν μπορούσαμε να το αλλάξουμε αυτό θυσιάζοντας μόνο λίγη από την απόλαυσή μας, δεν πιστεύεις ότι θα άξιζε;