Πώς να κάνετε τα πιο ειρηνικά Χριστούγεννα

Αν νομίζετε ότι τα Χριστούγεννα είναι η γιορτή της αγάπης, νομίζετε λάθος.

Σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση, τα Χριστούγεννα γιορτάζουμε την γέννηση του Ιησού Χριστού, την επί της Γης ανθρώπινη ενσάρκωση του Θεού. Κάτι τέτοιο για έναν πιστό βγάζει από μόνο του μια αίσθηση φρεσκάδας και αγαλλίασης, δίνει το σύνθημα για ελπίδα και αγάπη προς τους γύρω μας.

Του Παύλου Ιωαννίδη

Δυστυχώς όμως τα Χριστούγεννα, πέρα από την καθαρά θρησκευτική τους πλευρά, δηλαδή την ημέρα που η χριστιανική Εκκλησία γιορτάζει την γέννηση του Ιησού, στην πραγματικότητα είναι απλώς ένα πολυδιαφημισμένο παραμύθι και όπως όλα τα παραμύθια, έχει δημιουργό και σκοπό.

Τα Χριστούγεννα οι άνθρωποι κάνουν τρία κυρίως πράγματα: Μοιράζουν δώρα, στέλνουν κάρτες και σκοτώνουν ζώα. Παλιά σκότωναν γουρούνια, τώρα τελευταία επειδή διδαχθήκαμε από τους Αμερικάνους έγινε της μοδός η γαλοπούλα. Στους Αμερικάνους αρέσει να γεμίζουν τον κώλο μιας νεκρής γαλοπούλας με αλεύρι και να ψήνουν εκεί ψωμί. Φτιάχνουν δηλαδή, κυριολεκτικά, κωλόψωμο. Εδώ στην Ελλάδα δεν προχωρήσαμε ακόμη τόσο πολύ, τρώμε απλά το πτώμα μια γαλοπούλας.

Το πρώτο παράδοξο λοιπόν αυτής της γιορτής, είναι ότι γιορτάζουμε την γέννηση του Θεανθρώπου, σκοτώνοντας.

Υμνούμε την αγάπη και την ειρήνη στον κόσμο, με μια πελώρια αιματοχυσία. Θα έλεγα πως οι άνθρωποι έχουν γενικώς αυτή την συνήθεια, να γιορτάζουν κάθε χαρμόσυνο γεγονός, με ένα μεγάλο μακελειό. Θυμηθείτε το Πάσχα, τον Δεκαπενταύγουστο και άλλες γιορτές.

Φέτος, πριν πάτε να αγοράσετε την κάρτα που γράφει Ειρήνη Επί της Γης και την στείλετε σε συγγενείς και φίλους, καθίστε για μισό λεπτό σε μια καρέκλα και σκεφτείτε τι ακριβώς εννοείτε.

Ζούμε σε μια από τις πιο βίαιες εποχές στην Ιστορία. Και δεν αναφέρομαι μόνο στους πολέμους στην Μέση Ανατολή. Η βία βρίσκεται στην καθημερινότητά μας. Ξεκινήστε από το bullying που δέχονται τα παιδιά στο σχολείο, τον καθημερινό βομβαρδισμό μας με σκοτωμούς και μαχαιρώματα στην τηλεόραση, την εκδούλευση παιδιών σε φυτείες και εργοστάσια, τις φόλες στα αδέσποτα, τις χριστοπαναγίες στα φανάρια, τα κλωτσομπουνίδια στα γήπεδα και καταλήξτε στην μεγαλύτερη και πιο φρικαλέα μορφή βίας που υπάρχει: Στο γεύμα σας.

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πόσα ζώα σκοτώνουμε; Οι περισσότεροι άνθρωποι εκτός από μια πολύ αφελή άποψη για τον τρόπο που τα σκοτώνουμε, έχουν και μια πολύ αφελή άποψη σχετικά με τον αριθμό.

Επειδή τα νούμερα ανά έτος είναι ιλιγγιώδη, ας μιλήσουμε σε επίπεδο ημέρας. Σε μια απλή, συνηθισμένη ημέρα, από το πρωί που θα σηκωθείς να πας στην δουλειά σου ή στο σχολείο σου μέχρι το επόμενο πρωί, μέσα σε μόλις 24 ώρες, η ανθρωπότητα θα έχει σκοτώσει περίπου 155.000.000 κότες. Αν θέλετε να μιλήσουμε για όλα τα ζώα – κότες, γουρούνια, αγελάδες, κουνέλια, πάπιες, γαλοπούλες κλπ. – ο αριθμός αυτός γίνεται 302.000.000 ζώα και δεν υπολογίζουμε καν τα ψάρια, τα οποία μετρώνται σε τρισεκατομμύρια ανά έτος.

Τριακόσια εκατομμύρια ζώα την ημέρα. Και αυτό αφορά μια συνηθισμένη ημέρα. Τις ειδικές μέρες, όπως τα Χριστούγεννα, αυτός ο αριθμός μπορεί πολύ εύκολα να διπλασιαστεί.

Στο μακρινό παρελθόν, πέρασα κι εγώ πολλά Χριστούγεννα γιορτάζοντας – ή μάλλον νομίζοντας ότι γιορτάζω – κατ’ αυτόν τον τρόπο. Επομένως είμαι ο τελευταίος άνθρωπος που θα σε κρίνει. Αν όμως κατάφερα να δω τα πράγματα διαφορετικά, τότε ίσως μπορώ να σου προσφέρω την αφορμή να σκεφτείς να το κάνεις κι εσύ. Απλά σκέψου.

Πού κατασκευάζονται τα παιχνίδια, τα γκάτζετ, οι ηλεκτρονικές συσκευές, τα ρούχα και άλλα δώρα που μας αρέσει να ανταλλάσσουμε στις γιορτές; Κατά κανόνα, στην Κίνα. Εκεί, όπου επανειλημμένως έχει αποκαλυφθεί πως εργάτες κάθε ηλικίας, μαζί και μικρά παιδιά, δουλεύουν με όρους σκλαβιάς, πάνω από 12 ώρες την ημέρα, χωρίς ανάπαυση.

Αν πάλι μιλάμε για σοκολατένιες λιχουδιές, τότε το φθηνό κακάο που απαιτείται για αυτά πιθανώς προέρχεται από κακαοφυτείες στις οποίες εργάζονται 11χρονα παιδιά μαζί με τους γονείς τους, 14 με 17 ώρες την ημέρα. Χωρίς κανένα εργασιακό δικαίωμα, ασφάλιση υγείας ή διάλειμμα. Ξυλοκοπούνται, καταπιέζονται, αρρωσταίνουν και καταρρέουν μέσα στις φυτείες και σε πολλές περιπτώσεις πεθαίνουν εκεί. Γιατί; Για να έχουμε σοκολάτα.

Πότε ήταν η τελευταία φορά που γιόρτασες τα Χριστούγεννα, βγαίνοντας έξω και κερνώντας φαγητό και γλυκό μερικούς άστεγους; Πότε έκανες Χριστούγεννα στέλνοντας μερικά ευρώ στην Action Aid ή σε κάποιο ίδρυμα που φροντίζει τους άτυχους αυτής της ζωής; Πότε πήρες τα παιδιά σου, ένα χιονισμένο χριστουγεννιάτικο πρωινό, για να βγείτε έξω και να προσφέρετε λίγο φαγητό και μια ζεστή χαρτόκουτα στο αδέσποτο που ξεπαγιάζει;

Ξέρεις, τα Χριστούγεννα θα μπορούσαν να είναι πράγματι η γιορτή της αγάπης.

Όμως για να γίνει αυτό χρειάζεται να αλλάξουμε. Ένας-ένας, ο καθένας ξεχωριστά, πρέπει να πάρουμε αποφάσεις οι οποίες παρότι είναι απλούστατες στην εφαρμογή, εν τούτοις μένουν ανεφάρμοστες εξαιτίας της απληστίας και της ματαιοδοξίας μας.

Φέτος τα Χριστούγεννα, ας δοκιμάσουμε να γιορτάσουμε κάπως αλλιώς.

Ας μην βάλουμε μέσα στο σπίτι μας τα ματωμένα, βασανισμένα πτώματα αθώων ζώων. Δοκιμάστε μερικές από τις χιλιάδες βίγκαν συνταγές που υπάρχουν στο διαδίκτυο. Μπορείτε να βρείτε πιάτα που είναι πεντανόστιμα και ειρηνικά.

Ας προτιμήσουμε γλυκά και εδέσματα χωρίς γαλακτοκομικά, χωρίς αυγά και χωρίς συστατικά που προέρχονται από την άδικη εκμετάλλευση ζώων, είτε ανθρώπινων είτε μη-ανθρώπινων.

Ας κάνουμε δώρα χρήσιμα και πραγματικά απαραίτητα, που θα τα αγοράσουμε μέσα από το Δίκαιο Εμπόριο. Προϊόντα που κατασκευάστηκαν από ανθρώπους με αξιοπρεπείς μισθούς και συνθήκες εργασίας. Ακόμα καλύτερα, ας κάνουμε δώρα εμπειρίας και όχι υλικά δώρα. Ένα εισιτήριο για μια σπουδαία παράσταση, μια επίσκεψη στο πλανητάριο ή μια εκδρομή, είναι εξαιρετικά δώρα.

Κι ας μην ξεχνάμε, ότι «δώρο» δεν σημαίνει απαραίτητα αγορές από καταστήματα. Το 2003 μια ομάδα φοιτητών πέρασε τα Χριστούγεννα μαζί με τους ηλικιωμένους ενός γηροκομείου. Απλώς κάθισαν μαζί τους, έφαγαν, είπαν αστεία και είδαν τηλεόραση. Ήταν το καλύτερο δώρο που μπορούσαν να τους κάνουν, και ήταν εντελώς δωρεάν.

Ας ασχοληθούμε με όσους δεν έχουν την τύχη να κοιμούνται σε ένα ήσυχο, στεγνό και ζεστό μέρος. Έξω στους δρόμους υπάρχουν άστεγοι και αδέσποτα ζώα που θα ήθελαν λίγη παρέα ή ένα πιάτο φαγητό από εμάς – κάτι που είναι πιο εύκολο και πιο χρήσιμο σε σχέση με έναν ηλίθιο σοκολατένιο αγιοβασίλη.

Αντί να αγοράσουμε και να στολίσουμε ένα δέντρο, ας φυτέψουμε ένα. Είναι μια ωραιότατη απασχόληση, μια ευκαιρία να επισκεφτούμε την φύση και να δείξουμε στα παιδιά μας πόσο όμορφο είναι να δημιουργούμε ζωή, αντί να την καταστρέφουμε.

Αν μπορείς, υιοθέτησε ένα ζωάκι. Υπάρχουν χιλιάδες ζώα σε καταφύγια, ή ακόμη και στους δρόμους, που είναι έτοιμα να μας προσφέρουν όλη την αγάπη τους. Αρκεί να είσαι σοβαρός άνθρωπος και να σκοπεύεις να το κρατήσεις εφ’ όρου ζωής. Να το φροντίζεις και να το αφήνεις να ζει ελεύθερο στον χώρο σου, όχι δεμένο ή κλειδωμένο κάπου.

Με ελάχιστο κόπο και απλώς λίγο διαφορετικό τρόπο σκέψης μπορούμε να μετατρέψουμε τα Χριστούγεννα από ένα φεστιβάλ κατανάλωσης και θανάτου σε μια όμορφη χειμωνιάτικη γιορτούλα. Είναι στο χέρι μας και είναι επίσης και μεταδοτικό!