Ένα τυπικό πρωινό στην Κόστα Ρίκα

Η Κόστα Ρίκα είναι μια χώρα γνωστή για την ειρήνη, την ευτυχία, την φύση, την χαλαρότητα και φαγητό της. Πρόσφατα, απέκτησε άλλη μια θετική ιδιότητα, καθώς έγινε και η πρώτη χώρα που απαγόρευσε ολοκληρωτικά και χωρίς εξαιρέσεις το κυνήγι.

Δεν θα βρεις πολλούς Έλληνες που έχουν ταξιδέψει σε αυτή τη μαγική τροπική χώρα. Η μεγάλη απόσταση και το κόστος του ταξιδιού είναι προφανώς απαγορευτικά για τους περισσότερους, ωστόσο υπάρχουν πολλά που μπορούμε να μάθουμε και να υιοθετήσουμε από αυτή τη χώρα χωρίς να χρειαστεί να πάμε εκεί.

Η διατροφή των Κοσταρικανών είναι σε μεγάλο ποσοστό χορτοφαγική, με το άμυλο να κυριαρχεί στα πιάτα τους, όπως άλλωστε συμβαίνει στις περισσότερες περιοχές της Κ. Αμερικής. Μην σκεφτείτε βέβαια ότι στην Κόστα Ρίκα είναι όλοι χορτοφάγοι. Προφανώς υπάρχουν McDonald’s και εστιατόρια που σερβίρουν κάθε είδους ζώα.

Μια από τις συνήθειες αυτού του λαού που λατρεύω, είναι το γεγονός ότι δεν δίνουν ιδιαίτερη σημασία στις έννοιες «πρωινό», «μεσημεριανό» κ.λπ. Οποιοδήποτε φαγητό μπορεί κάλλιστα να είναι πρωινό, μεσημεριανό ή βραδινό. Το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού τρώει κανονικό φαγητό το πρωί και όχι ντε και καλά κορν φλέικς, φέτες με μερέντα ή αυγά.

Τα breakfast-άδικα είναι άπειρα, σε κάθε πόλη και χωριό και προσφέρουν πολύ φθηνό πρωινό, σε κόστος περίπου όσο μια εφημερίδα, που συνήθως περιλαμβάνει ένα πιάτο φαγητό και έναν χυμό ή καφέ.

Επειδή η Κόστα Ρίκα βρίσκεται κοντά στον Ισημερινό και συνεπώς μέρα και νύχτα έχουν πάντα την ίδια διάρκεια – νυχτώνει όλο τον χρόνο στις 5 και ξημερώνει όλο τον χρόνο στις 6 – και επειδή αυτοί οι άνθρωποι είναι μάστορες της φιλοσοφίας Pura Vida, το πρωινό είναι για αυτούς μια όμορφη καθημερινή συνήθεια, που λαμβάνει χώρα είτε στο σπίτι είτε στα breakfast-άδικα, με προβολή των αγώνων ποδοσφαίρου που έγιναν κατά τη διάρκεια της νύχτας στην Ευρώπη.

Το μακράν πιο δημοφιλές και πιο συνηθισμένο πρωινό στην Κόστα Ρίκα λέγεται Gallo Pinto, που σημαίνει κυριολεκτικά «Πετεινός με βούλες», όμως σε αντίθεση με την εντύπωση που προκαλεί, δεν έχει καμία σχέση με το ευγενές και πανέμορφο πτηνό. Για την ακρίβεια είναι ένα 100% βίγκαν πιάτο με κύρια συστατικά το ρύζι και τα μαύρα φασόλια.

Για να φτιάξετε Gallo Pinto χρειάζεστε απλά υλικά όπως κρεμμύδι, κόκκινη πιπεριά, κόλιανδρο ή μαϊντανό και τη λαϊκή, εθνική σάλτσα της Κόστα Ρίκα που λέγεται Λιζάνο.

Η σάλτσα λιζάνο είναι βασικά ένα μίγμα από κρεμμύδι, καρότο, κουνουπίδι, κουρκουμά και αγγουράκι. Έχει όμως κι άλλα, επιμέρους συστατικά και μπορεί να είναι λίγο μπελάς. Είναι γαμάτη. Στην Αμερική η σάλτσα λιζάνο είναι τόσο συνηθισμένη όσο είναι για εμάς η κέτσαπ. Πωλείται παντού και σε πολύ φθηνή τιμή. Όμως εδώ στα μέρη μας μάλλον είναι δύσκολο να τη βρείτε οπότε, αν θέλετε να τη δοκιμάσετε, θα πρέπει να τη φτιάξετε μόνοι σας. Πάντως, η σάλτσα λιζάνο ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Πολλοί μαγειρεύουν και χωρίς αυτήν.

Τα μαύρα φασόλια, που εμείς τα αγοράζουμε σε κονσέρβα, είναι επίσης πολύ συνηθισμένα και φθηνά στην Κόστα Ρίκα. Πιο συνηθισμένα από τα άσπρα. Πωλούνται στις λαϊκές αγορές και στα σούπερ μάρκετ πάμφθηνα. Εμείς θα χρησιμοποιήσουμε κονσέρβας, που είναι προβρασμένα άρα δεν χρειάζεται να ενδιαφερθούμε για το βράσιμό τους.

Oρίστε πώς να την φτιάξετε:

Σάλτσα Λιζάνο (προαιρετική)
1/2 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 καρότο ψιλοκομμένο
1 κούπα κουνουπίδι ψιλοκομμένο
1/4 καυτερή πράσινη πιπεριά ψιλοκομμένη
2 κ.σ. μολάσσα
1 κ.σ. χυμό λεμόνι
1 κ.σ. ξύδι
1 κ.γ. κύμινο
1/2 κ.σ. σκόνη μουστάρδα
1/2 κ.σ. κουρκουμά σκόνη

Ρίξτε σε νερό που βράζει το κρεμμύδι, το καρότο και το κουνουπίδι και βράστε μέχρι να είναι μαλακά. Σουρώστε και κρατήστε περίπου μισό φλυτζάνι από το νερό της βράσης.

Βάλτε τα βρασμένα λαχανικά σε ένα μούλτι ή μπλέντερ μαζί με το νερό που κρατήσατε και τα μπαχαρικά. Πολτοποιήστε μέχρι να γίνει μια παχύρευστη σάλτσα. Μπορείτε να φυλάξετε σε βάζο αρκετή σάλτσα ή ακόμη και να την καταψύξετε.

Gallo Pinto:
Ετοιμάστε περίπου ένα λίτρο νερό για βράσιμο σε μια κατσαρόλα. Το νερό πρέπει να βράζει μόλις ξεκινήσετε την αμέσως επόμενη διαδικασία.

Σε ένα βαθύ τηγάνι τσιγαρίστε σε ελάχιστο λάδι ψιλοκομμένο κρεμμύδι ΜΑΖΙ με το ρύζι. Ανακατεύετε συνεχώς για να μην καεί το ρύζι. Σε περίπου 3-4 λεπτά, όταν το ρύζι και το κρεμμύδι έχουν ροδοκοκκινήσει, ρίξτε σιγά-σιγά βραστό νερό, μπόλικο αλλά όχι τόσο που να περισσεύει στο τέλος. Αυτό που θέλετε, είναι στο τέλος του μαγειρέματος να μην χρειάζεται να σουρώσετε νερό. Άρα ρίχνετε λίγο κάθε φορά, όσο να σκεπάζεται το ρύζι. Ανακατεύεται συχνά για να μην κολλάει.

Αλατοπιπερώστε και αφήστε να βράσει.

Σε περίπου 15 λεπτά, ρίχνετε μέσα μια ψιλοκομμένη κόκκινη πιπεριά, τα μαύρα φασόλια και τον κόλιανδρο (ή μαϊντανό). Συμπληρώνετε αν χρειάζεται νερό και βράζετε μέχρι το ρύζι να είναι αρκετά μαλακό. Προφανώς θα πρέπει να δοκιμάζετε, αν και συνήθως παίρνει 20 λεπτά το πολύ. Στο τέλος θα έχει τραβήξει το περισσότερο νερό και θα έχει μόνο τόσο ώστε το φαγητό να είναι υγρό.

Βγάζετε από την φωτιά, περιχύνετε με τη σάλτσα λιζάνο και σερβίρετε αμέσως. Αν δεν φτιάξετε σάλτσα, μπορείτε να ρίξετε από πάνω θρυμματισμένα καρύδια, γλυκό καλαμπόκι ή σάλτσα σόγιας. Ό,τι γουστάρει ο καθένας.

Pura Vida!